Πολλές φορές στα άρθρα μου χαρακτήρισα το πρωτάθλημά μας ως «ψευτοπρωταθλημα» για πολλούς και διάφορους λόγους, κυρίως όμως για το οικονομικό. Αναλυτικά το εξήγησα πολλές φορές, ότι δεν γίνεται και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ μια ομάδα να έχει προβλεπόμενα ΕΣΟΔΑ τριών εκατομμυρίων, να ανεβάζει τον ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ της στα 10 εκατομμύρια!

Και βέβαια, αν υπάρχει στη μέση «επενδυτής» που καλύπτει τη διαφορά, καλώς, αν όμως δεν υπάρχει, τότε εδώ είναι που έχουμε τη μεγάλη ψευτιά. Η ομάδα αγωνίζεται και τα έξοδα ανεβαίνουν καθημερινά. Ασφαλώς μην πιστέψετε ότι και ο «επενδυτής» δεν είναι ψευτιά για το κυπριακό ποδόσφαιρο, αλλά αυτό είναι αλλού παπά ευαγγέλιο...

Ποιοι έχουν τις ευθύνες για να δημιουργούνται όλες αυτές οι περίεργες και πολλές φορές ύποπτες καταστάσεις στο κυπριακό ποδόσφαιρο; Όλοι τις έχουν, εντός κι εκτός συνόρων. Εντός θα επιρρίψουμε τις πιο μεγάλες ευθύνες στην ίδια την Πολιτεία που τόσα χρόνια «χάριζε» τα χρωστούμενα. Στη συνέχεια θα πάμε στην ΚΟΠ, η οποία στην προσπάθειά της να βοηθήσει τις ομάδες, τις σπρώχνει όλο και πιο βαθιά στα χρέη. Αν πάμε τώρα στους ελέγχους από τις διεθνείς Ομοσπονδίες (UEFA, FIFA), δυστυχώς έχουν κι αυτές τα αδύνατά τους σημεία κι εδώ δεν έχει να κάνεις μόνο με την Κύπρο αλλά και για πολλές άλλες χώρες, μικρές και μεγάλες.

Κλείνοντας το σημερινό μου άρθρο θα πρέπει να τονίσω ότι τα πράγματα δεν θα διορθωθούν αν δεν το θέλουν πρώτα τα ίδια τα σωματεία και οι οπαδοί τους. Αν συνεχίσουν να τα βλέπουν όλα με τον αρρωστημένο φανατισμό τους, τότε το ποδόσφαιρο στην Κύπρο δεν σώζεται με τίποτε, ούτε καν με τους «επενδυτές»...